Anadilim Türkçe'ye olan sevgim sanırım ancak birkaç yabancı dil öğrendikten sonra köklendi. Öbür dillerde sevgi ve sevinç sözcüklerinin başka, Türkçe'de aynı kökten geldiğini görebilmek, yıldızların yalnız Türkçe'de 'pırıl pırıl' sesler çıkararak parladığını duyabilmek, vb. için onu özlemek gerekiyor sanırım. Türkçe'nin bugün içinde olduğu acınacak durumu görmek beni çok üuzuyor. Yüzyıllar boyunca Arapça, Farsça, Fransızca, vb.'nin bürümüş olduğu dilimizi arıtmaya uğraşırken, şimdi de İngilizce çökmüş üstüne kara bir bulut gibi. Bu konularda çok yazışmıştım sci.lang ve soc.culture.turkish 'de, iki yıl öncesine kadar. (Oysa şimdi o eski yazılara geçici olarak ulaşılamıyor ). İnternet'te Türk Dil Kurumu'nu bulunca çok sevinmiştim, oysa 'camisi, bayisi, değil 'camii, bayii' demek doğru olurmuş, "-mi eki" ayrı yazılmalıymış benzeri konularda sayfalar doldurmuş olduklarını görünce bir o kadar da üzüldüm ve sorunmadan edemedim: Kim bunlar? Nasil girmişler bu kuruma? Gönüllümü yoksa paraylamı çalışıyorlar? Türkiye'de 'pırofesörlük' bakkaldamı satılıyor? Elim erince yeni sözcük önerileri ve Türkçe konusunda yazılar içeren yeni bir sayfa geliştirmeye çalışacağım. ![]() Please direct questions and comments to webmaster@montanaonline.net |